
Computercursus via doventolk
Het echtpaar Wim en Janny Bouw heeft met succes deelgenomen aan de computercursus, die de Protestants Christelijke Ouderen Bond (PCOB) in Barneveld organiseert voor ouderen vanaf 55 jaar.
Janny (57) kreeg als baby hersenvliesontsteking, waardoor ze doof werd. Als kind ging ze naar de Dovenschool in Rotterdam. Bij haar huidige werk in het verzorgingshuis voor dove ouderen, `De Gelderhorst` in Ede, heeft Janny de computer niet nodig, maar op een ander terrein biedt de computer wel uitkomst. Door hun handicap zijn de sociale contacten van het dove echtpaar Bouw namelijk beperkt. Als ze straks over het wereldwijde internet kunnen surfen en e-mailen, gaat er een wereld voor hen open. Zo kunnen zij hun contacten straks stevig uitbreiden, niet alleen met doven, die hun gebaren verstaan, maar ook met iedereen die net als zijzelf hebben geleerd om met behulp van de computer te communiceren. Dat aantal mensen groeit natuurlijk steeds meer. Of de zaken met het gemeentehuis zelf regelen.
Ria de Vries Kok van de PCOB schrijft alle cursisten in. ,,Het heeft eerst wel wat voeten in de aarde gehad om dit dove echtpaar te plaatsen. Je kunt niet even een telefonisch afspraakje maken en hun vragen beantwoorden. Maar toen zij de doventolk konden regelen, is alles verder vlot verlopen. Ook onze docente Hilde de Heer was bereid om dit echtpaar in te passen in één van de beginnersgroepen. Omdat alles goed verliep, zijn zij doorgegaan naar de vervolgcurcus voor gevorderden. Ook voor deze cursus heeft het PCOB bestuur hen een certificaat overhandigd. En nu zetten zij na de zomer ook beiden de volgende stap naar de internetcursus.”
Vaktermen
Net als de andere acht cursisten hebben Wim en Janny ieder een eigen computer in het leslokaal van de Rabobank. Het enige verschil was, dat er naast deze twee cursisten nog een doventolk zat. Docente Hilde de Heer: ,,Ik heb in het begin heel even moeten wennen, net zoals de andere cursisten wel eens even opkeken als Wim of Janny een geluid maakten als ze er in slaagden aan een opdracht te voldoen. Maar al gauw heb ik me daarvoor kunnen afsluiten en heb gewoon mijn eigen lesprogramma gedraaid. Ik kon de vertaling met een gerust hart overlaten aan Carla Goosen, de gebarentolk. We komen natuurlijk in de computercursus natuurlijk heel wat vaktermen tegen, maar dat hebben ze met zijn drieën steeds prima kunnen oplossen. Dan worden nog wel eens snel alle letters van een woord gespeld. Je ziet tijdens de cursus de tolk voortdurend gebaren maken en ondertussen ook heel duidelijk articuleren. En Wim en Janny zag je regelmatig instemmend knikken, wanneer ze het begrepen. Ik heb het erg leuk gevonden dat we deze mensen hebben kunnen inpassen en dat ze er in slaagden zich de stof eigen te maken. Maar ook de overige cursisten hebben vol bewondering de prestatie van hun dove medecursisten gadegeslagen. En voor velen ging er toch wel een hele wereld open door te ervaren tegen welke problemen je aanloopt als je niet horen kunt.”
Leerzaam
Voor de interviewer is het wel plezierig, dat hij gewoon vragen kan stellen. Goossen, sinds 1986 erkend gebarentolk, vertaalt het allemaal wel. ,,Ja, Wim en Janny hebben heel veel plezier gehad in het volgen van de cursus. Vooral de tweede cursus met het accent op het tekstverwerkingsprogramma `Word` vonden zij heel leerzaam. En zelf heb ik het ook steeds met plezier gedaan. Ik had zelf ook dove ouders.Vandaar mijn belangstelling om te gaan tolken. Wim en Janny hebben beiden een budget van dertig uren per jaar, te gebruiken voor bijvoorbeeld doktersbezoek, visite aan naar het ziekenhuis of het inschakelen van een advocaat. Maar de uren kunnen ook worden ingezet voor het volgen van een cursus. Door de heldere structuur in het lesgeven van de docent heb ik ook steeds heel efficiënt de stof kunnen vertalen. Zowel Wim als Janny waren redelijk vlotte leerlingen, die ook thuis de aangedragen lesstof van het cursusboek hebben geoefend. Ook via het liplezen pikten zij veel op, vooral Wim. En hij had er weer plezier in als zijn vrouw de opdrachten eveneens onder de knie kreeg.”
Wim Bouw (58) werkt al veertig jaar bij de Moba als draaier en machinebankwerker in Barneveld. Over twee jaar hoopt hij met de vut te gaan. Hij bezocht van zijn vierde tot achttiende jaar het internaat `Effatha` in Voorburg en kwam alleen in de schoolvakanties thuis. Voor hij naar computerles ging, had hij thuis al wel eens wat zitten oefenen op de computer van zijn dochter. Het echtpaar Bouw heeft twee kinderen, die beiden doof zijn geboren. Inmiddels zijn er twee kleinkinderen. Eén horend, de ander doof. Zijn motivatie voor de cursus: ,,Ik had gehoord dat Hilde de Heer een goede docente is. Dat klopt. Ik ben nu overal veel dieper op ingegaan en heb veel van de cursus opgestoken. Mijn vrouw heeft thuis een lap-top en kan daar de meeste dingen inmiddels wel op doen. En anders vraagt ze het mij. Na de cursus kunnen we heel veel informatie zelf lezen, die we via het digitale blad `Doof` kunnen oppikken.
Reacties