Sorry Johan

Naar aanleiding van de opvallende uitspraken van presentator Johan Derksen over homo’s, barstte afgelopen week onder de (sarcastische) hashtag #SorryJohan de kritiek op de voetbalanalist los. Ook Evelyne vindt daar wat van.

Sorry, Johan, dat ik niet begrijp waarom jij nog steeds op televisie bent. Waarom je het goedpraat dat voetbalsupporters vanaf de tribune ‘Vieze homo!’ en ‘Sta eens op, flikker!’ richting spelers schreeuwen. Waarom je vindt dat homo’s daar niet zo over moeten zeuren. En dat ze geen karakter hebben als ze niet uit de kast durven te komen.

Sorry, Johan, maar wie ben jij om dat zeggen? Jij weet niet hoe het is om tot een zogenaamde ‘minderheid’ te behoren. Jij hebt er geen idee van hoe het voelt om niet in het standaardplaatje van onze samenleving te passen. Jij wordt niet dagelijks geconfronteerd met hardnekkige vooroordelen.

Het is eigenlijk heel gek. Als kind leren we dat we anderen niet mogen pesten. Dat het belangrijk is om respectvol met elkaar om te gaan en mensen niet zomaar te veroordelen. Wat jij doet, Johan, is laten zien dat je die levenslessen op volwassen leeftijd blijkbaar niet meer serieus hoeft te nemen.

Sorry dat ik even een traantje wegpink, Johan.

Het is gewoon zo verdrietig: elke dag knokken talloze mensen en organisaties voor inclusie en gelijkwaardigheid, maar types zoals jij krijgen nog steeds het grootste podium.

En nee, ik ben niet één van die ‘hysterische jonge homootjes’ van wie jij je niks aantrekt. Mijn verontwaardiging is dus ook niet selectief. Ik walg er gewoon van dat we in dit land roepen dat we zo tolerant zijn, maar dat er tegelijkertijd steeds meer voorbeelden opduiken waaruit blijkt dat dat niet klopt.

Jij, Johan, doet al die voorbeelden af als ‘hysterische overgevoeligheid van allerlei stromingen’. We moeten allemaal maar tegen een stootje kunnen. Als je iemand uitscheldt voor flikker wil dat volgens jou niet per definitie zeggen dat je homofoob bent.

Wat een geruststelling, Johan!

Dan hoef ik me dus ook geen zorgen te maken over mensen die, als er iemand wordt verkracht in een asielzoekerscentrum, reageren met (ik citeer): ‘Godzijdank ging het om een vrouw binnen het AZC. Het had ook iemands dochter kunnen zijn.’ Die personen bedoelen dat dan vast ook niet verkeerd. Om over de mensen die tegen Zwarte Piet zijn nog maar te zwijgen. Dat zijn ook niet meer dan overgevoelige zeurkousen die racisme de wereld uit willen helpen. Belachelijk.

Weet je, Johan, ik snap heus wel dat niet alles direct voortkomt uit discriminatie, intolerantie of boosaardigheid. Zo vroeg iemand pas geleden op een feestje aan één van mijn collega’s (die doof is en eigenaar van een succesvol communicatiebureau) of hij wel een baan had, want tja, hij was immers doof. En het is een diepgeworteld vooroordeel dat doven niet kunnen communiceren en dus verder ook wel niet zo veel in hun mars zullen hebben. Ik geef toe: toen ik net was begonnen op mijn huidige werkplek, moest ik ook wennen aan alle dove collega’s om me heen. Ik spreek geen gebarentaal en was bang dat dit zou leiden tot misverstanden en ongemakkelijke situaties. Dat zegt echter iets over mij en mijn onwetendheid, niet over die collega’s. Net zoals jouw uitspraken iets over jou zeggen, Johan, en niet over de groeperingen waar jij zo’n neerbuigende mening over hebt.

Je kan en mag niet zomaar een standpunt innemen over iets waar je niks vanaf weet. Als zeventigjarige, blanke heteroman heb jij, Johan, geen flauw benul hoe homoseksuelen zich al jaren voelen.

En dus mag je daar niet over oordelen.

Mijn zevenjarige dochter zag pas geleden een jongetje in een rolstoel. De linker mondhoek van het kind hing naar beneden en zijn ogen keken allebei een andere kant uit. ‘Waarom ziet die jongen er zo raar uit?’ vroeg mijn dochter aan mij. Ik vertelde haar dat hij er niet raar uitzag, maar misschien anders dan zij. En dat ze, als ze daar iets over wilde weten, het best aan hemzelf of aan zijn ouders kon vragen hoe dat zat.

Ik hoop haar mee te geven dat ze open staat voor alles wat ‘anders’ lijkt. Dat ze het niet uit de weg zal gaan om dingen bespreekbaar te maken die ze niet begrijpt. We zijn namelijk allemaal anders. Maar, beste Johan, als je je uitsluitend blijft omringen met mensen die het meest op jouzelf lijken, vernauwt je blik. Dan kun je na een tijd geen begrip meer opbrengen voor al die anderen.

En, sorry hoor, Johan, maar dát is pas iets om hysterisch over te worden en je diep voor te schamen. Als je een béétje karakter hebt, kom je daar gewoon voor uit.

Wil je meer weten over de gay-community binnen de dovengemeenschap? Dan kun je terecht bij Roze Gebaar, de belangenvereniging voor dove en slechthorende LHTB-ers.