Hans: ‘Alles klinkt als een geweldig geluid!’

08-12-2017

Hans Brinkel (54) is altijd aan beide oren slechthorend geweest, maar in zijn jeugd kon hij zonder meer genieten van muziek. De platen van Supertramp en Neil Diamond draaide hij grijs. Maar toen hij steeds slechter ging horen, klonk de muziek nergens meer naar en liet hij de platenspeler links liggen. Toen Hans in 2014 in aanmerking kwam voor een cochleair implantaat (CI), hoopte hij vooral dat de muziek weer terugkwam in zijn leven. Een wens die voor hem uitkwam: ‘Muziek klinkt nu nóg beter dan ik me kan herinneren uit de jaren ‘70/’80!’

‘Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om met goed horende kinderen om te gaan, zodat ik ook als volwassene, in mijn carrière opgewassen kon zijn tegen teleurstellingen. Want die krijg je nu eenmaal als je slechthorend bent’, begint Hans te vertellen. ‘Spraakafzien kon ik als de beste, dus er was voor mij geen noodzaak om gebarentaal te leren. Van muziek kon ik heerlijk genieten, ook al wist ik dat ik misschien niet hetzelfde hoorde als een goed horende. Ik genoot van de beat, ritmes en klanken.’ Hans ging naar speciaal onderwijs, zodat hij niet veel hoefde te missen en zodoende weinig tot geen last had van zijn gehoorbeperking.

Maar ondanks alle goede voorbereidingen, kreeg Hans op zijn werk toch last van zijn gehoorverlies. ‘Mijn eerste baan was als kok in een restaurant, en ik kwam er snel achter dat dit voor mij geen doen was. Alle opdrachten die ik kreeg, werden verbaal gegeven en dat ging geregeld mis. Ook omdat mijn collega’s hier jammer genoeg weleens misbruik van maakten.’ Hans switchte van baan en ging aan de slag als kok bij een instelling. Op die plek kon hij werken met vaste menu’s en hoeveelheden. Zo werd hij minder afhankelijk van zijn gehoor en kon hij toch doorgaan met koken. Het bleek voor hem een ideale combinatie die hij lang kon volhouden.

Overuren draaien
Hans hield daardoor energie over voor zijn favoriete hobby: het handelen in oude en antieke spullen en het verzamelen van antieke gehoorapparaten ‘Ik stond veel op beurzen waar antiek werd verhandeld en kocht in op veilinghuizen in Londen. Kopen op een Engelse veiling heeft natuurlijk wel voor de nodige hilariteit gezorgd door mijn slechthorendheid, maar ik kon hier zelf gelukkig hard om lachen, haha.’ Toch moest Hans zo’n vijftien jaar geleden stoppen met zijn uit de hand gelopen hobby. ‘Mijn gehoor werd steeds slechter en ik werd echt afhankelijk van anderen om mij te helpen op de beurzen. Ik werkte veertig uur per week en zat daarnaast vaak tot diep in de nacht nog te handelen. Dat eiste zijn tol in mijn gezondheid. Ik kreeg evenwichtsstoornissen, tinnitus en verloor tot overmaat van ramp ook nog eens mijn baan door een grote reorganisatie.’

Eerste kennismaking met het CI
In die periode hoorde Hans voor het eerst over de mogelijkheden van een CI, maar hij twijfelde nog. ‘Ik kon me voor mijn gevoel nog prima redden met twee hoortoestellen en was er nog niet klaar voor. Het had wel mijn nieuwsgierigheid gewekt, maar ik zette het idee nog even in de koelkast.’ Ondertussen miste Hans steeds meer belangrijke geluiden, met name in de hoge tonen. Zo kwam het onder andere voor dat een brandalarm volledig langs hem heen afging. Maar dat was niet het enige. ‘Van muziek kon ik al lang niet meer genieten, ik had alleen nog mooie herinneringen aan muziek, van ergens eind jaren ’80.’

Toen er voor Hans een rustige en stabiele periode op zijn werk aanbrak, en hij het gevoel kreeg dat hij door al zijn collega’s ondersteund werd, voelde hij zich “veilig genoeg” om de stap richting een CI te nemen. In 2014 startte hij met een CI-traject en hoorde hij dat hij een geschikte kandidaat was. ‘Ik wilde vooral graag weer van muziek kunnen genieten en als het even kon, ook telefoneren. Deze wensen heb ik goed besproken met het CI-team en zo viel mijn keuze voor fabrikant Advanced Bionics. Hun gehele aanbod, inclusief de mogelijke accessoires, paste het beste bij mijn levensstijl.’ Op 9 april 2015 was het zover, Hans werd geïmplanteerd. Zijn operatie verliep zonder complicaties. ‘Alleen de allereerste testaansluiting verliep voor mijn gevoel heel slecht’, herinnert Hans zich nog. ‘Iedereen in de kamer van de audioloog was enthousiast, want ik reageerde blijkbaar goed. Maar zo ervoer ik het helemaal niet! Ik kon het enthousiasme om me heen niet delen want ik hoorde niks. Maar toen aan het einde van de test het volume iets werd opgeschroefd, ging ik het ineens horen. Dat ene momentje bood mij gelijk al heel veel houvast.’

Revalideren en herinneringen ophalen
Vol verwachting keerde Hans enkele weken terug in het ziekenhuis voor de “echte” aansluiting. Toen hij voor het eerst naar buiten ging, begon het feest van geluiden los te barsten. ‘Het eerste wat ik hoorde was tak, tak tak. Wat is dat? Dat waren een aantal dames op hoge naaldhakken, dat vond ik zo grappig! Daarna ben ik gelijk met mijn vriendin naar het bos gegaan om te luisteren naar vogelgeluiden. Toen ik de vogels hoorde …  ik kan me nog heel goed herinneren hoe heftig het besef toen binnenkwam dat ik al die jaren ervoor zo ontzettend doof ben geweest. Alle herinneringen aan geluiden uit de jaren ’70 en ’80 kwamen weer binnen en het klonk allemaal nóg beter dan ik het me kon herinneren!’ Maar hoe meer Hans weer kon horen, hoe ongeduldiger hij werd. ‘Ik wilde het liefst elke dag naar de audioloog om mijn CI af te stemmen. Als ik een galm of echo hoorde, dan wilde ik eigenlijk dat het gelijk werd verholpen. Maar mijn hersenen moesten gewoon wennen, begreep ik. Ik moest geduld hebben, maar dat was niet mijn sterkste punt, haha.’

Hans had in zijn revalidatieperiode heel veel steun aan zijn familie. ‘Mijn vriendin en jongste dochter hebben mij buitengewoon goed bijgestaan met alle noodzakelijke oefeningen. En bij elke test scoorde ik weer beter. Ik ging echt als een speer en was niet te stoppen. Binnen een week ging ik ook al telefoneren en ik besloot als eerste om te bellen met een oude vriend uit Gelderland. Hoewel zijn dialect altijd moeilijk te volgen was voor mij, kon ik hem gewoon goed horen aan de telefoon! We sloegen allebei steil achterover van verbazing.’

Niet liplezen, maar oogcontact maken
Ook in het dagelijks leven ging het communiceren voor Hans steeds vlotter. ‘Ik hoefde niet meer te liplezen. Sterker nog, dat moest ik afleren. En ik ontdekte dat het veel leuker is om iemand in de ogen aan te kijken!’ Iedereen in zijn omgeving reageerde positief op de vorderingen die Hans maakte met horen. ‘Op mijn werk ging alles gewoon veel vlotter en gemakkelijker. Ik neem nu ook wat meer initiatief en ben minder afhankelijk van anderen omdat ik zelf kan telefoneren. En het allermooiste, is dat muziek weer heel mooi klinkt. Nog beter dan ik me kan herinneren.’ Van zijn familie kreeg Hans een soundbox cadeau: ‘Ik draaide Fool Overture van Supertramp, die ik direct herkende als mijn favoriete nummer uit mijn jeugd. De glimlach die toen om op mijn gezicht kwam, is er wekenlang niet meer van afgegaan.’

Beautiful Noise
‘Ik besef natuurlijk wel dat ik lang niet zo goed hoor als iemand die goed horend is. Mijn vriendin verstaat natuurlijk veel beter dan ik. Maar ik ben er hoe dan ook heel blij mij. Want het CI heeft mijn kwaliteit van leven een enorme boost gegeven. Ik ben al twee keer naar een concert van Rodger Hodgson en Supertramp geweest, naar een musical en pas geleden naar een concert van Neil Diamond. Een absoluut hoogtepunt was een van zijn nummers “Beautiful Noise” waarvan de volgende tekst helemaal op mij van toepassing is: “It’s a beautiful noise. And it’s a sound that I love. And it makes me feel good. Just like a hand in a glove. Yes it does, yes it does”. Want dat is voor mij de kern van mijn CI: Alles klinkt als een geweldig geluid!’

CI-informatiebijeenkomsten: unieke samenwerking tussen een CI en een hoortoestel
Bent u op zoek naar informatie over een cochleair implantaat (CI) en vraagt u zich af hoe het is om te horen met een CI? Bent u benieuwd wat de unieke samenwerking tussen een CI en een hoortoestel van Phonak en Advanced Bionics u of uw kind kan bieden? En wat komt er allemaal kijken bij een CI-traject, de operatie en revalidatie? Kom op 11 of 12 december in contact met (ouders van) CI-gebruikers en ontdek de (on)mogelijkheden van een CI. Kijk voor meer informatie over deze bijeenkomsten op onze website.

Meer informatie over cochleaire implantatie en de producten van Advanced Bionics vindt u op www.advancedbionics.com.

Wilt u ervaringen delen of heeft u vragen over cochleaire implantatie? Dat kan op www.hoorreis.nl.

Stelt u uw vragen liever persoonlijk aan een CI-gebruiker (of ouder van een CI-gebruiker)? Onze CI-mentoren staan voor u klaar.


Doof.nl maakt gebruik van cookies.

Doof.nl gebruikt vier soorten cookies.

Lees meer

Deze cookies zorgen ervoor dat de website goed werkt.

Lees meer

Op onze website staan YouTube-filmpjes. Wanneer je deze wilt afspelen, dan moet je de cookies accepteren. YouTube slaat dan cookies op op jouw computer.