Pianist en oud-cabaretier Mike Boddé (49) heeft last van toenemende gehoorproblemen. In het televisieprogramma De Wereld Draait Door (DWDD) vertelt hij dat hij langzaam maar zeker doof wordt. ‘Als je muzikant bent en je merkt dat je gehoor achteruit gaat, is dat een tamelijk ontluisterende ervaring’, vertelt hij in de uitzending aan Matthijs van Nieuwkerk.

Mike Boddé schoof begin deze week aan tafel bij DWDD naar aanleiding van zijn nieuwe boek Trill, een biografie in geluiden. In zijn ‘audiologie’ beschrijft hij geluiden die hem dierbaar zijn, mooi én lelijk en geluiden die hij aan het kwijtraken is omdat hij toenemend gehoorverlies heeft.

Niet alleen zet Boddé zijn televisie harder, hij merkte ook steeds meer dat hij bepaalde geluiden mist. Zoals op vakantie, toen zijn dochter hem verwonderd vroeg naar alle krekels die ze hoorde. ‘Krekels, welke krekels? Ik draaide nog zo’n beetje met mijn hoofd, maar ik hoorde helemaal niks.’

Gehoorproblemen zitten in de familie van Boddé. ‘Mijn vader kan nog maar heel moeilijk een conversatie volgen. Hij heeft niet alleen een gehoorapparaat, maar ook een apparaat dat hij op je richt als je met hem praat, zodat je stem extra hard binnenkomt. Vergeleken daarbij is er met mij nog niks aan de hand, maar ik ben er wel heel bang voor dat het mij ook gebeurt’, vertelt hij in Het Parool.

Cassettebandjes en de Champion Ball
In Tril sprokkelde Boddé daarom allerlei geluiden bij elkaar zodat hij zich daar in elk geval aan kan ‘vasthouden’. Het resultaat is een autobiografie aan de hand van geluiden. Waarin hij onder andere een ode brengt aan het geluid van een cassettebandje dat terugspoelt, de schreeuw van de lachmeeuw op Bonaire, het klaaglijk druppelen van een longdrain in de borstkas van zijn broer of een stuiterende Champion Ball. ‘Als deze bal stuitert, hoor je er een soort piepje bij. De Champion Ball zingt en dat geeft een soort extra impuls aan je; dit is kwaliteit!’, legt Boddé uit in DWDD.

Mike Boddé: Tril | uitgeverij Brandt | €18,50