Een dovemansgesprek
“Zonder tolk dreigen we in een sociaal isolement terecht te komen. Wij begrijpen mekaar wel, maar in de buitenwereld wordt het moeilijk”. Filip Verstraete is een beetje kwaad. Hij, zijn vrouw én zijn drie kinderen zijn allemaal doof. Maar het geld voor tolken is op. Daardoor wordt het moeilijk voor doven om een tolk aan te vragen om bijvoorbeeld naar de bank te gaan, een oudercontact op school of een doktersbezoek.

Elk jaar voorziet de Vlaamse minister van Welzijn een budget voor het gebruik van tolken. Dat geld is voor dit jaar nu al op. Pas begin volgend jaar is er vers geld. Een budgettaire maatregel met zware gevolgen voor de doven én hun tolken. Want die hebben van `t één moment op `t ander veel minder werk. Waardoor er steeds meer afhaken. En de doven kunnen noodgedwongen veel minder doen. Koppen ging bijvoorbeeld met Filip en zijn vrouw naar de bank. Een alledaagse aktiviteit, maar bijna onoverkomelijk zonder tolk.

Helga Stevens is wellicht de bekendste dove Vlaming. Zij is Vlaams parlementslid voor de NVA. We volgen haar op een officiële plechtigheid met prins Laurent. Helga kan perfect liplezen, maar als er veel mensen tegelijk spreken, helpt dat nauwelijks. Ook zij heeft dus een tolk nodig. Gelukkig voor haar betaalt het Vlaams parlement die. Ook Stevens klaagt het tekort aan tolkenuren aan. Ook al omdat zich vorig jaar precies dezelfde situatie voordeed.